-
1 myślący
myśląc|y1. мыслящий;człowiek \myślący мыслящий человек;
2. умный;\myślącyе oczy умные глаза; \myślącyе czoło умный лоб
* * *1) мы́слящийczłowiek myślący — мы́слящий челове́к
2) у́мныйmyślące oczy — у́мные глаза́
myślące czoło — у́мный лоб
См. также в других словарях:
myślący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. myśleć (p.) myślący w użyciu przym. 1. «mający zdolność myślenia» Człowiek myślący. Istoty myślące. 2. «świadczący o czyimś rozumie, czyjejś inteligencji, o skłonności do zastanawiania się» Myślące oczy, czoło … Słownik języka polskiego
myślący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obdarzony zdolnością myślenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek istotą myślącą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
